OG‘ZAKI DISKURSDAGI MORFOLOGIK VOSITALARNING FORMAL XUSUSIYATLARI
Abstract
Til inson muloqotining asosiy vositasi bo‘lib, uning ikki asosiy shakli – og‘zaki va yozma diskurs mavjud. Og‘zaki diskurs bevosita muloqot jarayonida amalga oshadigan tabiiy til shakli hisoblanadi va u muloqot tezligi, ifodalilik darajasi, intonatsiya va boshqa paralingvistik omillar bilan ajralib turadi. Yozma diskursdan farqli ravishda, og‘zaki diskursda grammatik shakllar, ayniqsa morfologik vositalar, ba’zan normadan chetlanib, muloqotning oson va tez amalga oshishiga moslashgan holda ishlatiladi.
References
1. Bloomfield, L. (1933). Language. New York: Henry Holt and Company.
2. Chomsky, N. (1957). Syntactic Structures. The Hague: Mouton.
3. Labov, W. (1972). Sociolinguistic Patterns. Philadelphia: University of Pennsylvania Press.
4. Trudgill, P. (2000). Sociolinguistics: An Introduction to Language and Society (4th ed.). Penguin Books.
5. Madvaliyev, A. (2005). O‘zbek tilining og‘zaki nutq xususiyatlari. Toshkent: Fan.
6. Abdurahmonov, G‘. (2008). O‘zbek tilida dialekt va shevalarning grammatik xususiyatlari. Toshkent: O‘zbekiston Milliy Ensiklopediyasi.
7. Mahmudov, N. (2010). O‘zbek tilining og‘zaki va yozma shakllari. Toshkent: Universitet nashriyoti.
8. Rahmatullayev, Sh. (1996). O‘zbek tilining morfologik tizimi. Toshkent: Fan.
