HAMID OLIMJON SHE’RIYATIDA ANAFORA VA EPIFORA
Keywords:
takror, anafora, lingvopoetika, leksik, tovushlar, so‘z birikmalari, epifora.Abstract
Har bir ijodkor o‘z she’rlarida o‘zining mohirona, boshqalarga o‘xshamaydigan va qaysidir jihati bilan ulardan ajralib turadigan uslubiga egadir. Bu borada Hamid Olimjon she’riyatini o‘rganar ekanmiz, ijodkor o‘z ijodida tilning barcha imkoniyatlaridan oqilona foydalana olgan. Uning she’rlarida Vatan tuyg‘usi va uni qalbarga jo qilish, hayotga muhabbat, baxtga intilish va uni his eta olish mavzulari yetakchilik qiladi. Mazkur maqolada tilshunoslikdagi anafora va epifora hodisalarining lingvopoetik xususiyati haqida ma’lumot berib o‘tamiz.
References
1. Каримов Суюн Амирович. Бадиий услуб ва тилнинг ифода тасвир воситалари. – Самарқанд. 1994.
2. Каримов Суюн Амирович. Ўзбек тилининг бадиий услуби. – Самарканд: Зарафшон, 1992.
3. Sultonsaidova S., Sharipova O‘. O‘zbek tili stilistikasi. -Toshkent.
2009.–B
4. Umirova S. O‘zbek she’riyatida lingvistik vositalar va poetik individuallik (Monografiya). – Samarqand: Ipak yo’li, 2021. – B 236.
5. “Xayolimda bo‘lding uzun kun” she’riy to‘plami. –Toshkent, 2019.
